Gectigimiz 10 gun o kadar yogun gecti ki, hic bir sey yazamadim.
Isyerinde yillik izinleri kullanan arkadaslar vardi, bir de ay sonuna denk gelince, surekli mesai yapmak zorunda kaldim.Aslinda biz, yani ben ve bebek, iki kisi olarak mesai yaptik. Aksam yuruyuslerimizi de aksattik...
Takip ettigim bloglari okuyamadim ve yuruyus de yapamadim ya, insan gercekten bir eksiklik hissediyor. Yapilmamis odev gibi bir eziklik duyuyor.
Ama, mutlu sona ulastik, biz de yillik iznimizden bir parca da biz aldik. 1 hafta boyunca izinliyiz, oley... Ankaraya geldik dun gece -bu arada benim Ankaradaki emektar bilgisayar noktalama isaretleri yapmiyor, sadece virgul nokta ve 2 nokta oluyor, unlem soru isareti falan yok, dumduz yaziyorum, affola - 1 hafta ailemizle ve sevdiklerimizle beraberiz.
Yillik izin adi degisse, aylik izin olsa mesela, her ay izin kullansak, daha cok zaman ayirsak, gec uyanmalara, sabah kahvaltilarina, bir kitapla saatler harcamaya, aylak dolasmaya...
Bu blog bu hafta, yillik izin dolayisi ile :P Ankaradan guncellenecek ozetle...
Herkese sevgiler ve guzel bir haftasonu dileklerimle...
3 yorum:
aylık izin..tuttum bunu..süpersin.. :)
iyi tatiller..
Cnm yapıyor noktalama işareti çamur atmayalım :))
Hoşgeldin, sefa getirdin bu arada. Sevgiyle kucaklıyorum seni ve teyzoşu...
Yuruyus konusunda aynı fıkırdeyım yapamdıgımda eksıklık hıssedıyorum o kadar hayatımın bı parcası oldu
Yorum Gönder