GEL BABASI GEEL GEL

Kadifem ogulcum, dun gun boyu annenannesinin yogun calisma kampına tabii tutulmus,

aksam kocis ve ben kapidan girince,

anneannemiz dedi ki, size bir surprizimiz var...

"gel babası geeel geel gel" diyince, o yumuk parmaklar, avuc icine dogru acilip kapanmaya basladi... Nasil mutlu bunu yaparken, nasil guluyor...

icim simsicak oldu. sevindim. gurur duydum.

Bu kucucuk seye bu kadar sevinc ve gurur duyarsam, cocuk muhendis, doktor olsa ne yaparim bilmiyorum :)

En iyi dileklerimizle...

ÇAYKUR Yaprak Yeşil Çay (Naneli)

Ben oldum olası yeşil çay içemiyorum. Nasıl anti oksidandir, nasıl faydalıdır biliyorum ama içemiyorum. Bagisiklik sistemini cok guclendiriyormus. Malum bebisi beslemek gibi bir derdim oldugundan ve bagisiklik sistemimiz dahil her seyimiz ortak oldugundan yeşil çay içmeye mecburum yargısı olustu bende.

Derken, Caykur'un yaprak naneli yeşil çayını gordum buyuk bir markette. 200 gr.lık buyuk bir kutu. Alsam mı almasam mı karar veremedim. Daha once, poset olarak ballısı, yaseminlisi, limonlusu, nanelisi, peteklisi, boceklisi topunu denedim. Bir yudumdan gerisini getiremedim. Bu da oyle olur mu ki derken, annem bir dene istersen dedi. Aldık...

Sonuuuc, cok sevdim... Tamam hafif bir yesil cay tadı da var ama, cogunlukla nane tadı var. Ben nane limonu da cok severim. Icine bir dilim limon. Cok bi super oluyor. 1 fincana 1 cay kaşığı ekleniyor. 3 dk. falan demleniyor... (cok bekletilirse, nane acilastiriyor)

Evdeyken iyiydi de, ofiste pek prantik(!) olmadi bu yeşil çay, uygun demlik bulmak zor derken, annecim sagolsun bana pazardan "yeşil çay bardağı" almış. Adı gerçekten bu mudur bilmem ama fonksiyon olarak tastamam uygun...

Icinde, porselenden bir suzgeci var. Cayi muhafaza ediyor, sonra demlenince cikartiliyor. Bir de kapagi var demleme ortamini hazirlayan. Bana cok pratik ve sevimli geldi...

Paylasmak istedim.... :)

Aglamasa anneler...

Her ne kadar hayatla arama eskisine gore bir adim mesafe koymus olsam da, son zamanlardaki sehit haberleri beni cok derinden acitiyor. Bogazim dugumleniyor, gozlerim doluyor. Her aksam saat 7 haberleri ve sonrasi, icimdeki aciyi tarif etmem mumkun olmuyor.
Ah keske anneler, esler, sevgililer, kardesler aglamasa diyorum.
Ah keske, kendimi bildim bileli akan bu kan dursa...

Goz gore gore, her gun...
Gencecik cocuklar daha onlar. Hayalleri, beklentileri, umutları var...

Keske bir seyler gelse elimden. elimizden...
keske...

Herkese tekrar merhaba...

Calisan bir anne olmak uzre is basi yaptim bu hafta.

Yeteneklerim arasına bu konuyu da katacagim ve cv'mi de bu yonde guncelleyecegim. Cocuk da yapilir kariyer de deyisini icsellestirecegim.

Bir toplanti ortasında aklima gelen oglumun gulusunun beni aglatmasina ve de evde oglumla oynarken calan is konulu bir telefonun beni bolmesine izin vermeyecegim :)

Hayatimin son 7 ayi cok baska gecti her zamankinden.

Bir kere o kadar bebek odakli oldum ki,

okuyamadim, yazamadim, gezemedim, hatta abartmiyorum bazen sacimi bile tarayamadim. Ki etrafimdaki herkes bana yardimci olmak icin deli divane olurken. Ben anne olmakla o kadar mesguldum ki... Belki de zaten sayılı evde bebegimle ilgilenecegim gunler diye bu ruh haline burundum. Ki zaten sayılı gundu bitti... :(

Herkese tekrar merhaba...

Yeni bir dönem...

Ah annecim...

Sen ne ozverilerle buyuttun beni. Uykusuz gecelerle... Yanlis mi dogru mu telaslari ile... yorgunlukla... ama hep severek, hep sefkatle, hem canla basla...

Her zaman yanimda oldun, iyide ve kotude.

Ve simdi de, hayattaki en degerli minigimi ellerine teslim ederek, calisma hayatima geri donuyorum.

Ama gozum arkada degil. Biliyorum ki benden daha iyi bakiyorsun sen ona...

Seni cok yoruyoruz, cok buyuk fedakarlik goruyoruz senden. Biliyorum ki, senin kocaman yuregin, torun sevgisi ile carparken, umurunda bile olmuyor bunlar...

Her sey icin tesekkurler.

Hakkını helal et anne'm.. oglumun nani'si...