Ben artik,
Haber izleyemiyorum. Gazete okuyamiyorum. Dunyaya gozlerimi sıkı sıkı kapatıp, aptal diziler izlemek, ve muzik dinlemek ve sinemaya gitmek falan seklinde haberlesmek istiyorum bu dunya ile.
En azindan, gecici bir muddet boyle olsun. Beynim uyussun, dusunemeyeyim istiyorum. Dusunursem, alip basimi gitmekten korkuyorum. Dusunursem, yarindan korkmaktan, kendi yarinim garanti olmadigi halde bir de bu yarina yeni bir can ortak ediyor olmanin vebali ile hesaplasmaktan korkuyorum. Dusunursem, hic susmamacasina katila katila aglamaktan korkuyorum.
Benim adima verilen kararlarda, en ufak bir gorus birligim olmadigi halde, ayni gemide zorunlu istikamete mecbur yolcuyum. Deniz tutuyor beni, midem bulaniyor, inmek istiyorum bu gemiden. Yuregi akca pakca, adaletli ve insaniyetli, merhametli kisilerin cokca oldugu bir limanda.
Kemikleri sizlamasin yuzbinlerce sehidin, tek bir butun, millet olmanin kiymetini bilelim, yarin bugunu ozlemeyelim... Umarim...
0 yorum:
Yorum Gönder