Ah annecim...
Sen ne ozverilerle buyuttun beni. Uykusuz gecelerle... Yanlis mi dogru mu telaslari ile... yorgunlukla... ama hep severek, hep sefkatle, hem canla basla...
Her zaman yanimda oldun, iyide ve kotude.
Ve simdi de, hayattaki en degerli minigimi ellerine teslim ederek, calisma hayatima geri donuyorum.
Ama gozum arkada degil. Biliyorum ki benden daha iyi bakiyorsun sen ona...
Seni cok yoruyoruz, cok buyuk fedakarlik goruyoruz senden. Biliyorum ki, senin kocaman yuregin, torun sevgisi ile carparken, umurunda bile olmuyor bunlar...
Her sey icin tesekkurler.
Hakkını helal et anne'm.. oglumun nani'si...
0 yorum:
Yorum Gönder