Bir resmin kalmis bende,
Tam ortadan yirtilmis,
Hani siyah kazakli,
Biliyorsun degil mi?
Sabah servise bindigimde radyoda caliyordu... Gulumsedim birden, huzunlendim. Once rahmetle andim Baris Manco'yu... Duragi cennet olsun...Baris Abi'mizdi o, pazar sabahlarinin nesesiydi, kizarmis ekmek kokulu kahvaltilarda televizyonda onun programi ile baslardi pazar gunleri. 10 puan 10 puan, 100 puanla sampiyondu o! :)
Yillar oncesinden kalan, dokunakli, ben kucuk, dunya sanki cok buyukmus gibi gelen zamanlardan, kareler geldi aklima. Ne guzel dedim, zamana boylesi izler birakabilmek ve sonsuzluga isim olabilmek.
Bir sarkida, bir sarki sozunde, belki bir kitapta, belki bir heykelde, tabloda, ya da fotograf karesinde animsanmak ne kadar guzel.
Gozlerimden suzulen
Bir kac damla anida
senin sicakligin var
Anliyorsun degil mi?
Yillar sonra, farkli nesiller de dinleyecek, farkli anilarla, farkli karelere dalip gidecekler. Ama illa ki duygulanacak, illa ki begenecekler bu sarkilari. Baris Abi'yi bilecekler, sevecekler. Evrensel bir imzasi var cunku, iyiyi, guzeli, aski ve coskuyu sarip sarmalayan bir havasi var. Sonsuza soylenmis sozleri var, her zaman anlasilacak olan...
Zaman akmıyor sanki
Saatler durmuş bugün
Sonsuz yalnızlığımda
Bir tek sen varsın bugün...
0 yorum:
Yorum Gönder